فراوانی نسبی مرگ و عوارض زودرس بازسازی آئورت شکمی در ۱۱۹ بیمار دچار عارضه در آئورت شکمی

چکیده مقدمه: آئورت در قسمت زیر کلیه و سرخرگ های ایلیاک شایع ترین محل ابتلا به بیماری انسدادی آترواسکلروز و آنوریسم آئورت شکمی در بیماران است. بازسازی آئورت شکمی، عمر بیماران را طولانی می کند. در بررسی های گوناگون میزان مرگ در بهترین مراکز در جراحی های انتخابی 5% است. این رقم در موارد اورژانس به 60-40% افزایش می یابد. در استان گیلان چگونگی عوارض و مرگ و میر بیماران پس از عمل جراحی آئورت تاکنون بررسی نشد. هدف: بررسی میزان مرگ و عوارض جراحی بازسازی آئورت شکمی در 119 بیمار دچار آسیب آئورت شکمی در استان گیلان. مواد و روش ها: تمام یافته های پزشکی ثبت شده در پرونده بیماران پذیرفته شده برای جراحی انتخابی یا اورژانس به منظور بازسازی آئورت شکمی به علت آنوریسم یا بیماری انسدادی مزمن آئورت شکمی در بین سال های 1374 تا 1384 بود تجزیه و تحلیل شد و در این مطالعه همه ی بیماران برای بررسی مرگ و عوارض جراحی وارد شدند. ارزیابی عوامل خطرساز، مرگ و عوارض زودرس (سی روز اول بعد از جراحی) طبق شیوه های معمول انجام شد. داده ها با برنامه های epi 3.3.2 و spss-10 و آزمون کای دو مانتل هانزل تحلیل شد. نتایج: در طی سی روز پس از جراحی، میزان مرگ 7/6% در جراحی های انتخابی و 22% در موارد جراحی های اورژانس بود(p<0.001). انفارکتوس میوکارد شایع ترین علت مرگ بود که در 10 بیمار (4/8%) رخ داد. شایع ترین عارضه برونکوپنومونی و در 17 مورد(3/14%) بود. میزان میرایی در بیماران دارای تاریخچه ی بیماری سکته مغزی 50% و در بیماران فاقد آن 7/11% (p<0.05) و همچنین در بیماران دارای این تاریخچه، میزان عوارض 75% و در بیماران فاقد آن 8/28% (p<0.05) بود. میزان عوارض در بیماران دارای تاریخچه ی بیماری انسدادی مزمن ریه 6/55% و در بیماران فاقد آن 25% بوده است(p<0.05). تفاوت آماری معنی دار بین سایر عامل های خطر و میزان مرگ و عوارض بدست نیامد. نتیجه گیری: نتایج جراحی های بازسازی آئورت شکمی به صورت انتخابی با مرگ و عوارض کمتری همراه است، از این رو تشخیص بموقع و جراحی انتخابی احتمال زنده ماندن این افراد را افزایش می دهد.